A frecha amarela na Vía da Prata
A frecha amarela
A frecha como símbolo actual do Camiño
A pesar da súa historia recente (pois foi ideada en 1984 polo sacerdote Elías Valiña), hoxe é un dos símbolos máis internacionais do Camiño de Santiago.

Un dos símbolos máis internacionais do Camiño de Santiago é a frecha amarela, pintada a brocha en calzadas, casas, valos ou árbores. Ten unha orixe recente, pois naceu en 1984 por iniciativa dun sacerdote do Cebreiro, Elías Valiña, que sinalizou deste xeito, desde Francia ata Santiago, todo o Camiño Francés. Despois da frecha amarela, outro sinal identificador do Camiño, neste caso xa histórico, é a vieira ou a cuncha, que podemos ver esculpida en multitude de igrexas ou monumentos.
Despois da frecha amarela, outro sinal identificador do Camiño, neste caso xa histórico, é a vieira ou a cuncha, que podemos ver esculpida en multitude de igrexas ou monumentos
E, na actualidade, aparece representada en cor amarela sobre fondo azul, en paneis de sinalización vertical, onde se identifica a ruta como Itinerario Cultural Europeo.
A orixe da frecha amarela: a figura do párroco Elías Valiña
Elías Valiña foi un dos máis importantes conservadores e promotores do Camiño de Santiago como ruta de peregrinación e turismo.

Elías Valiña Sampedro (Sarria, 1929-1989), coñecido como o cura do Cebreiro, foi un dos máis importantes conservadores e promotores do Camiño de Santiago. A relación de Elías Valiña coa ruta xacobea é extensa e admirable. Licenciado en Dereito Canónico pola Universidade Pontificia de Comillas e doutorado pola Universidade Pontificia de Salamanca, nos anos 1961 e 1962 elaborou a tese O Camiño de Santiago. Estudo histórico-xurídico, e en 1984 emprendeu a sinalización do Camiño de Santiago, con frechas amarelas, desde Francia (nos primeiros tramos contou con colaboradores de asociacións de Navarra) ata Compostela.
En 1984, emprendeu a sinalización do Camiño de Santiago, con frechas amarelas, desde Francia ata Compostela
No traxecto galego acometeu varios traballos de limpeza, recuperación de tramos perdidos, numeración quilométrica, etc. Hoxe en día o seu traballo de sinalización considérase a delimitación máis segura dos tramos orixinais da ruta xacobea. Ademais, promoveu a restauración do poboado do Cebreiro, que concluíu en 1971 coa inauguración do Museo Etnográfico.
Os seus indubidables méritos fixeron que fose nomeado por unanimidade comisario do Camiño de Santiago durante o I Encontro Xacobeo, celebrado en Compostela en 1985. Nas súas últimas vontades pediulle á súa familia que se encargase de que non se perdese o uso da frecha amarela no Camiño, solicitude que así cumpren os seus descendentes, coa axuda das asociacións de amigos do Camiño de Santiago.